Na Górze Polanowskiej odbyło się wyjątkowe spotkanie franciszkanów, które przyciągnęło uczestników z północnych zakątków Polski. Wydarzenie to było szczególną okazją do odnowienia więzi braterskich i wspólnej modlitwy.
Zgromadzenie na Górze Polanowskiej
W dniu 13 września franciszkanie z Prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego zebrali się na uroczystościach święta prowincji, które miały miejsce na malowniczej Górze Polanowskiej. Wśród uczestników znaleźli się zarówno ojcowie, jak i bracia z różnych klasztorów.
Spotkanie miało na celu uczczenie św. Franciszka z Asyżu oraz jego nieśmiertelnego dzieła – „Pieśni słonecznej”, która obchodzi w tym roku swoje osiemsetlecie. Było to również czas dziękczynienia za życie i dokonania założyciela zakonu.
Przebieg uroczystości
Uroczystości rozpoczęły się od akatystu ku czci św. Franciszka. Następnie, w południe, odbyła się Eucharystia pod przewodnictwem o. Wojciecha Kuliga, ministra prowincjalnego. Po zakończeniu liturgii odsłonięto obelisk z tekstem „Pieśni słonecznej”, znajdujący się nieopodal kaplicy Matki Bożej Bramy Niebios.
W ramach inicjatywy „800 drzew na jubileusz Pieśni słonecznej św. Franciszka” zasadzono także nowe drzewo. Ta akcja sadzenia drzew odbywa się przy okazji różnych uroczystości, zarówno w ogrodach klasztornych, jak i na terenach przykościelnych, cmentarzach oraz drogach prowadzących do klasztorów.
Refleksja nad pięknem stworzenia
Podczas homilii o. Kulig zwrócił uwagę na piękno otaczającego nas świata jako dar Boży. Podkreślił, że każde stworzenie ma swoje miejsce i zadanie, podobnie jak my, ludzie, powinniśmy dbać o to, aby nasze działania były owocne i autentyczne.
O. Kulig przypomniał, że dobro nie jest efektem powierzchowności, lecz wynika z głębokiej miłości i pokory. Nasze uczynki, słowa i postawy są owocami, które przynosimy światu, a ich jakość zależy od korzeni zanurzonych w prawdzie i cierpliwości.
Duchowa inspiracja
„Pieśń słoneczna” św. Franciszka jest przykładem oddania i wielbienia Boga, nawet w obliczu cierpienia. Św. Franciszek, pomimo choroby, śpiewał Bogu w chwilach bólu, co stało się inspiracją dla wielu pokoleń.
Franciszkanie dążą do tego, by wraz z wiernymi wychwalać Boga, czerpiąc z wzoru Świętego z Asyżu, który w trudnych momentach życia znajdował siłę w modlitwie i uwielbieniu.
Odkrywanie piękna w codzienności
Na zakończenie o. Kulig zachęcał do odkrywania piękna w naszym otoczeniu i słuchania głosu Boga w codziennych chwilach. Zwrócił uwagę na znaczenie dostrzegania Bożej obecności w świecie, który nas otacza, i wykorzystywania tej świadomości jako drogi do duchowego wzrostu.